23-10-2012 - 28-10-2012 Geraldton - Hutt River

Na een paar lange dagen van het wachten op de auto, waarbij we Geraldton maar een beetje bezichtigd hebben en vooral veel niks gedaan hebben, was dan eindelijk de donderdag aangebroken. Eindelijk, want dat betekende dat we weer verder naar het noorden konden reizen en de laatste paar saaie en vervelende dagen achter ons konden laten

's Ochtends om tien uur moesten we van de camping af zijn, maar de auto bleek pas 's middags om vijf uur klaar. Dus was ook de donderdag nog een dag van afwachten, maar deze keer was dit minder erg, het einde was immers in zicht. Dus weer een beetje lezen, een beetje zonnen en een beetje met een balletje aankutten. We werden om vijf uur opgehaald door de mensen van de garage. Alles in order, wij betaald (AU!) en weer verder op pad.

En dat leek ook helemaal primaa te gaan de eerste 30-40 kilometer. Maar, hoe kon het ook anders, na een kilometer of 50 begon de motor weer te oververhitten. Dus wij stonden weer aan de kant met een auto die nog precies hetzelfde probleem vertoonde als voor de reparatie, welliswaar kwamen we er iets verder mee, maar het was nog steeds een zware teleurstelling.
Toen hebben we de motor laten afkoelen en probeerde we maar zo ver mogelijk weer terug te rijden naar diezelfde garage, omdat we toch heel veel geld betaald hadden voor de reparatie en dus, vonden wij, ,moesten ze maar zorgen dat het ging werken.

Na de nacht, bijna letterlijk, voor de deur van de garage doorgebracht te hebben kwamen we in alle vroegte al aan bij de garage. Hier keken ze enigsinds verbaasd ons weer te zien. Dus wij het probleem uitgelegd en zij weer kijken. Ik zal de exacte details besparen, maar 8 uur wachten later en na vijf keer weggestuurd te zijn met, wat zij dachten, een "goede"auto, oververhitte de auto na de vijfde keer nog steeds. Eerst dachten ze dat het`het dopje was van de watercontainer, de tweede keer dachten ze dat het de radiator was, toen een lekkende slang, daarna bleek een van de twee ventilatoren ook kapot te zijn en toen het ook de vijffde keer weer fout ging besloten ze maar dat het dan toch aan de radiator zou kunnen liggen.

Deze zou zo erg vervuild zijn waardoor de koelvloeistof niet volledig kan doorstromen en dus de motor niet goed genoeg kan afkoelen. Het was inmiddels al laat op de vrijdag middag toen het vrolijike bericht kwam dat we waarschijnlijk ook een nieuwe radiator moeten laten inbouwen. Hups weer een smak geld kwijt en hups weer 4 dagen vast in Geraldton. Als pleister op de wonden konden we de auto meenemen in het weekend en had hij een zure oplossing in plaats van de koelvloeistof gedaan, in de hoop dat de stukjes vervuiling in de radiator los kwamen en dat we dan ook geen nieuwe radiator hoefde te kopen. We konden dus in ieder geval een stukje rijden in het weekend en dat was ook de vraag zodat de zure zooi goed overal langs zou lopen.

De dag erna besloten we dan maar alvast naar ons volgende agendapunt te gaan en dat was Hutt Lagoon en Principality of Hutt River. Als eerste kwamen we aan bij Hutt Lagoon. Dit vrij grote meer heeft een roze gloed over zich heen gekregen als gevolg van een of andere bacterie die in het water zat. Heel appart gezicht, maar het stikte er ook van de vliegen dus heel erg lang zijn we daar ook niet bij blijven stilstaan. Ook omdat we wisten dan een paar kilometer verder op een aardig strandje zou moeten liggen en dus zijn we na een paar foto's genomen te hebben maar snel richting het strand gegaan, even lekker het water in en goed opdrogen in de warme zon.

We zijn maar niet al te lang blijven hangen op het strand, aangezien Ron nog steeds wijnvlekken van ons vorige bezoek op zijn buik heeft staan. Dus weer omgekeerd en via een onverharde weg onze weg vervolgd richting de Principality of Hutt River. Dit is een klein landje binnen Australië zelf. Door een maas in de wet heeft een man een klein gebied kunnen afbakenen en het zichzelf toe weten te eigenen. Dus omdat je het land uit ging moest ook het paspoort er aan te pas komen en moesten we, voor twee dollar, een visum kopen. Hup twee stempels in het paspoort en vervolgens konden we rondkijken in het ontzettend kleine "landje".

Hoewel het verhaal leuk is, was het stadje niet veel bijzonders en dus zijn we maar weer terug gegaan richting de plek die ons inmiddels al zo bekend is, Geraldton.
Hier zullen we de zondag maar weer moeten uitzitten en hopen dat de zure oplossing zijn werk heeft gedaan. Ik zelf denk vooral dat de zure oplossing een zoethoudertje was en dat betekend dus dat ze op dinsdag de nieuwe radiator binnen kunnen hebben en dat ze die dan ook nog moeten aanbrengen in onze auto... En dan maar hopen dat ze deze keer het probleem wel goed gegokt hebben zodat we niet nog langer dan twee weken hier vast hoeven te zitten.

Hopelijk komt ons volgende verslag van een andere locatie, dan proberen we er weer een wat leuker en spannender verslag van te maken. Voor nu bedankt voor het lezen en tot de volgende knoop!