08-10-2012 / 10-10-2012 Kuala Lumpur.

Wat te zeggen over Kuala Lumpur, misschien was het dat we net uit de bruisende stad Hong Kong kwamen of misschien lag het toch vooral aan de stad zelf, het viel ons in ieder geval een beetje tegen. Bij aankomst was het al een beetje zoeken naar waar we moesten zijn voor het hostel, want dit stond niet heel erg duidelijk aangegeven op het kaartje wat we op internet hadden gevonden. Uiteindelijk, met wat tips van behulpzame mensen kwamen we dan toch aan in ons hostel.

The Birdnest Guesthouse. Een van de laatste dingen die je bij een vogelnest zou verzinnen is toch een kattenlucht, maar in dit vogelnest stonk het bij de eerste stappen al naar heerlijke zure kattenpis. En ja hoor, mintuten later zagen we de dader dan ook voorbij gezworven. Toevallig was de eigenaar er toen we binnen stapte, Willi. Dit was een ontzettend aardige en warme man waardoor we toch maar besloten om een kamer te nemen. Minstens zo warm als de gastheer, was de kamer waar we op terecht kwamen. Dit was dan nog de kamer met airconditioning, maar als je een ei kapot zou gooien tegen de muur dan was het ei al gestolt voordat het de grond kon raken. Allemaal niet echt prettig dus, maar vooruit.

Het was al laat in de middag voordat we landde, dus besloten we om toch maar even zin te maken om Kuala Lumpur in het donker te gaan bezichtigen. Ons hostel lag aan een straat die ook wel de Chineze Markt werd genoemd, want hier stonden altijd kraampjes aan beiden kranten van de straat en ook al pastte het eigenlijk niet, ze propte er ook gewoon voor de gezelligheid nog een rij met kraampjes tussen.
Positief punt: We blijken allebei niet claustrofobisch te zijn.
Negatief punt: Het beetje zuurstof wat onze hersenen nodig hebben om te kunnen klotsen ontbrak volledig. De één noemt het knus, wij noemde het ..... iets anders.

Na de Chinese aanval ook te hebben afgeslagen zijn we met de benenwagen richting de Petronas torens gelopen. Ook al is dit niet het hoogste gebouw van Kuala Lumpur, het heeft wel het meeste aanzien en opzich konden Ron en ik dan ook gematigd positief zijn dat dit wel de moeite waard was geweest om even te gaan kijken. Maar het was ook niet bijzonder genoeg om er ook maar een half uur nachtrust voor in te leveren en dus zijn we na een kort oe... en aa... rondje en de nodige foto's maar teruggegaan naar het ons stoomhok, beter bekend als Kamer Kattenpis.

Na een heet nachtje met Ron in het tweepersoonsbed... maak er van wat je wilt.. Zijn we zo vroeg mogelijk riching de Batu Caves gegaan.
Eenmaal aangekomen bij de grotten stond er een enorm groen aapachtig standbeeld ons op te wachten wat vlak bij een tempeltje stond. Wij wilde enthousiast naar binnen, maar de man die daar op de uitkijk stond was iets minder blij met ons. Blijkbaar moesten je slipper of ander schoeisel uit voordat je de tempel mocht betreden. Dit hadden natuurlijk wij wel gezien, zoals wij nooit iets over het hoofd zien, maar we wilden ze de lucht besparen... Maar als ze er dan toch zo op aandringen, dan moeten ze maar leren ook.

Na dit, niet geheel geurloze, tempelbezoek zijn we doorgelopen naar de hoofdingang van de grot. Blijkbaar heeft de aanlegger van deze trap een beetje te veel naar de Giant Buddha gekeken, want weer lag er een trap voor van hier tot Jeruzalem. We verwachten ook geen rode loper of privé jet voor ons, maar een roltrap of lift is toch niet teveel gevraagd?

Na ook dit obstacel weer overwonnen te hebben keken we uit op de grote kamer van de grot. Op zich zelf weinig spectaculairs, maar er waren wel heel erg veel aapjes wat het wel weer spannend maakte. Deze beestjes waren niet echt wild meer, want ze waren voor niks of niemand bang, maar toch was het erg leuk om naar te kijken. Na de eerste trap vonden ze het nog niet genoeg en kwam er nog een trap om ons naar het tweede gedeelte van de grot te brengen. Hier stond weer een tempeltje waar je niet met je slippers in mocht, maar dat geloofde we wel. Hier hebben we een hele tijd portretfoto's staan schieten van de talloze aapjes die overal om ons heen rende. Overal lagen ook stukjes kokosnoot die ze uit je hand grepen als of het de gewoonste zaak van de wereld was. Toen we ook genoeg hadden gezien van deze leuke beestjes zijn we richting de grot gelopen die ons echt dieper de grot in zouden brengen.

Hier aangekomen bleek dat je twee tours kon boeken, of de Adventure tour, of de Educational Tour. En na een zeer heftige discussie zoals zo vaak tussen ron en mij, en JA er heeft bloed gevloeid, besloten we voor de Adventure Tour te gaan.. Helaas ging dit niet meer omdat deze tour van te voren gereserveerd moest worden. Al dat onnodige geweld weer voor niks geweest...

Dus zijn we, noodgedwongen, meegegaan met de educational tour.Allemaal een zaklampje mee en gaan met die banaan!
Onze gids praatte wel aan een stuk door en gaf ook geen tijd om vragen te beantwoorden.
Anyone question okay no questions let's go!
De grot was verdeeld in vijf gedeeltes, waarvan wij er drie mochten bezoeken. Deze grot was pikkedonker en was ook wel heel erg mooi om te bezichtigen, zeker ook omdat we van te voren al gezien hadden dat er ook slangen in de grot leefde.
Daardoor waren Ron en ik al helemaal niet meer naar die ratelband van een gids aan het luisteren, maar vooral op zoek met onze zaklampen naar een glibberig ding met een muis half uit z'n bek.
Helaas heeft het niet veel effect gehad, de enige levende beesten die we tegen kwamen waren ranzige spinnen, blinde sprinkhanen en een ontzettend gore duizendpoot achtige.
Zeker de laatste kamer van de grot was heel erg mooi. Hier zat dus een inkeping in, daar was een gedeelte van de berg naar beneden komen zetten, waardoor je nog een klein beetje licht had in de tunnel.

Nadat we de donkerte achter ons hebben gelaten zijn hadden we helaas geen tijd meer om bij de olifanten te gaan kijken. We besloten om dat voor de dag erna te bewaren en de paar uurtjes die we overhadden nog maar even in de stad door te brengen. Hier zijn we in het hoogste gebouw geweest van Kuala Lumpur, de zendtoren Minara. Hier hadden we een prachtig uitzicht over de hele stad.

Hierna was het weer tijd om te gaan slapen, want we wilde de volgende, en ook laatste dag, in Kuala Lumpur graag vroeg naar de olifanten.
Na een goede nachtrust zijn we gelijk op pad gegaan om bij het olifanten opvangcentrum te gaan kijken. Tot onze grote spijt ging er alleen maar een trein om half 9 's ochtends.. Helaas waren we te laat om deze trein te pakken en dus konden we het olifanten opvangcentrum wel vergeten... Erg jammer.

Na een beetje zoeken hebben we toch maar besloten om dan Kuala Lumpur verder te gaan bekijken, er waren ook weinig andere opties.
Na ook hier een touristenbureau te hebben benaderd zijn we op hun advies maar richting een park getrokken in de stad waar een aantal bezienswaardigheden vlak bij elkaar stonden.
Uiteindelijk hebben we de meeste tijd doorgebracht in een walk in vogeldierentuin. De meeste beesten vlogen of liepen daar gewoon rond, wat het toch erg leuk maakte.
Gelukkig kwamen we net aan bij een gedeelte waar ze net verse vis hadden neergelegd om te voeren... Alle vogels die dus konden kwamen naar die ene plek toe om zich vol te vreten.
Ron voelde zich niet zo heel erg op z'n gemak als vogels in de buurt kwamen (niet leuk voor hem, ontzettend grappig voor mij), maar uiteindelijk hebben we toch een leuke middag gehad en zijn we met een hele zooi exotische vogels op de foto gegaan.

's Avonds zijn we niet te laat weer naar het hostel gegaan omdat we nog even voor onze vlucht een douche mochten pakken van de hostel eigenaar. Na dit gedaan te hebben zijn we vertrokken richting het vliegveld om daar vandaag onze eerste stappen in Perth te gaan zetten.

Op dit moment zijn we dus alweer in Perth.
Helaas valt er nu nog even weinig te melden, omdat we vooraal bezig zijn met het regelen van onder andere een auto en wat benodigdheden... We zullen nu ook iets moeilijker bereikbaar zijn, omdat ons hostel deze keer geen gratis internet heeft. Aangezien alles al duurder is dan verwacht hier in Australië wachten we onze kansen af op gratis Wifi. En zodra we dat hebben staat er een verslag klaar voor jullie om te lezen.